Osteochondroza klatki piersiowej jest powszechną chorobą zwyrodnieniową. Istnieją specyficzne objawy osteochondrozy klatki piersiowej, wskazujące na początek patologii. Na początkowych etapach dyskomfort nie przeszkadza pacjentowi, więc nie spieszy się z szukaniem pomocy u specjalisty. Z biegiem czasu objawy nasilają się, co zmusza pacjenta do pójścia do lekarza, gdzie znajduje się zaniedbana patologia. Powinieneś dowiedzieć się, jakie są wczesne oznaki osteochondrozy i jakie metody leczenia są najskuteczniejsze.
Czym jest osteochondroza klatki piersiowej i jak powstaje
Osteochondroza odcinka piersiowego charakteryzuje się występowaniem procesów destrukcyjno-dystroficznych w środkowej części grzbietu. Zniszczenie znajduje się między 8 a 19 kręgiem. Aby dowiedzieć się, którego kręgu dotyczy, konieczne jest przeprowadzenie dokładnych badań diagnostycznych. Osteochondrozie okolicy klatki piersiowej często towarzyszą groźne powikłania, w tym wypadanie lub przepuklina. Bez powikłań choroba jest rzadka, ponieważ zniszczenie tkanki chrzęstnej nieuchronnie prowadzi do zniszczenia całego kręgosłupa.
Gdy u pacjenta wystąpi zaburzenie krążenia lub związane z wiekiem zużycie stawów, włóknisty pierścień znajdujący się w jamie krążka międzykręgowego zaczyna się zapadać, tracąc swoją normalną strukturę. Ponieważ niszczenie jest powolne, na początkowych etapach pojawiają się mikropęknięcia, przez które przesącza się jądro miażdżycowe.
Gdy składnik wewnętrzny wycieka, pierścień włóknisty zaczyna słabnąć, co prowadzi do stopniowego rozciągania i pękania. Gdy jądro miażdżyste wystaje, dochodzi do przepukliny międzykręgowej, która jest najczęstszym powikłaniem osteochondrozy. Patologia obejmuje uszkodzenie tkanki chrzęstnej, co powoduje znaczny dyskomfort. Silny ból pleców jest również związany z zespołami neurologicznymi, które rozwijają się w wyniku szczypania lub podrażnienia korzeni nerwowych.
Objawy osteochondrozy piersi
Na początkowym etapie pacjent nie odczuwa dyskomfortu, dlatego na tym etapie chorobę można wykryć tylko przypadkowo. Choroba ma wiele objawów, które można zamaskować jako inne patologie.
Objawy osteochondrozy w klatce piersiowej można odczuć w następujących objawach:
- Oddychanie jest trudne. Pojawiają się problemy objawiające się dusznością i uczuciem duszności. Wskazuje to na uszkodzenie kręgów piersiowych i rdzenia kręgowego.
- Głównym objawem jest ból w okolicy klatki piersiowej. W sercu pojawia się również uczucie nacisku, przypominające atak niedokrwienny.
- Dyskomfort pojawia się, gdy plecy się zginają. W miarę postępu choroby ból w tej pozycji narasta.
- Na tle pogarszającego się krążenia krwi pojawia się uczucie zimna w kończynach dolnych lub górnych.
- Ból w klatce piersiowej na tle pojawiających się przepuklin międzykręgowych. Dyskomfort jest często silniej odczuwany po lewej lub prawej stronie dotkniętego obszaru.
- Dyskomfort w gardle i kłopoty z przełykaniem. W przypadku podrażnienia zakończeń nerwowych w górnej części klatki piersiowej pojawia się kaszel.
- Kobiety mogą odczuwać bóle w klatce piersiowej, które nie są związane z cyklicznymi zmianami lub zaburzeniami równowagi hormonalnej.
- W okolicy nóg i stóp pojawia się uczucie mrowienia lub pieczenia.
- Włosy i paznokcie stają się kruche, matowe.
- Półpasiec występuje rzadziej.
- Ból pleców i klatki piersiowej występuje w tym samym czasie.
- Rzadziej występuje dyskomfort w żołądku, wątrobie lub trzustce.
- Początek sztywnego bólu w żebrach, co wskazuje na neuralgię międzyżebrową.
- Występują oznaki chondrosis i kompresji klatki piersiowej - podobna patologia.
- Występują problemy w pracy przewodu żołądkowo-jelitowego. Czuje mdłości, ciężkość w żołądku.
- U mężczyzn może spaść kilka libido. Problemy pojawiają się w sferze moczowo-płciowej.
- Podczas długiego stania lub siedzenia pojawia się silny dyskomfort.
- Występuje silny ból głowy, któremu towarzyszą zawroty głowy. Mogą pojawić się migreny z aurą.
- Pacjent często rozwija neuralgię międzyżebrową.
- Ból może promieniować do szyi lub dolnej części pleców.
Jeśli znajdziesz w całości osteochondrozę klatki piersiowej i jej objawy lub niektóre z nich, należy pilnie skonsultować się z terapeutą, neurologiem, ortopedą. Należy również ostrzec takie objawy w przypadku braku problemów z przewodem pokarmowym, układem sercowo-naczyniowym i płucami.
Występują również objawy ostre i podostre. Jeśli z zaostrzeniem osteochondrozy okolicy klatki piersiowej pacjent odczuwa silny ból, który pozbawia pacjenta zdolności do pracy i może jedynie obserwować leżenie w łóżku, wówczas przebieg podostry jest powolny i nie ogranicza znacząco aktywności ruchowej pacjenta.
Wyraźny znak powolnej zmiany - nie ma ostrego bólu. Objawy w stadium podostrym są usuwane. Brak dyskomfortu przy podstawowych ruchach ciała, w tym wdechu, kichaniu lub obracaniu. Osoba nie cierpi z powodu bólu we śnie, więc proces zasypiania jest ułatwiony.
Aby podostry przebieg choroby nie pogorszył się i nie przeszedł w remisję, należy przestrzegać ważnych zasad:
- Zabrania się podnoszenia ciężarów.
- Nie możesz się ostro pochylić.
- Zabrania się długiego przebywania w pozycji siedzącej lub stojącej. Często osoba w tym stanie nieświadomie przyjmuje postawę szkodliwą dla kręgosłupa, więc występuje nadmierne obciążenie wyrostka, co pociąga za sobą kolejne zaostrzenie.
- Unikaj hipotermii. Udowodniono, że nieprzestrzeganie komfortowego reżimu temperaturowego dla organizmu zmienia się w zaostrzenie procesu zapalnego. Wilgoć szkodzi również stawom.
Czas trwania kursu podostrego jest indywidualny. Jeśli zastosujesz się do zaleceń lekarskich, pacjent całkowicie pozbędzie się dyskomfortu w ciągu 2-3 tygodni. Jeśli leczenie zachowawcze i odpoczynek nie pomagają, a pacjent zaczyna cierpieć na nudności, zawroty głowy i osłabienie, pilna potrzeba skonsultowania się ze specjalistą. Takie objawy wskazują na ponowne zaostrzenie.
Stopnie rozwoju osteochondrozy okolicy klatki piersiowej
Istnieją 4 kliniczne stadia choroby, podczas których u pacjenta pojawiają się objawy patologii:
- Na początkowym etapie nie ma objawów klinicznych. Pierwszy etap następuje na tle pojawienia się procesów destrukcyjnych w tkance chrzęstnej i kostnej. W pierwszym etapie nie dochodzi również do zerwania ani rozciągnięcia pierścienia włóknistego, więc nie ma również przepuklin. Potrafią wykryć początkowy występ i oznaki zwyrodnienia chrząstki.
- Drugi etap objawia się niewielkim bólem lub dyskomfortem. Uważny pacjent szuka lekarza, dlatego osteochondroza okolicy klatki piersiowej jest szybko wykrywana. Osoby, które nie chcą odwiedzać specjalisty, mogą jeszcze wytrzymać drugi etap, korzystając z dostępnych środków, ale samoleczenie na długo nie wystarczy. Na tym etapie mogą pojawić się najczęstsze objawy neurologiczne, w tym ból głowy, pieczenie w strefie międzyłopatkowej, ból szyi i skoki ciśnienia krwi. Również na tym etapie następuje wzrost degeneracji kręgosłupa: wystaje włóknisty pierścień, co prowadzi do pojawienia się przepukliny międzykręgowej w odcinku piersiowym.
- Trzeci etap jest już trudny dla pacjenta. Rozwijają się uporczywe zespoły neurologiczne, w tym ciągły promieniujący ból w łopatkach, ramionach, obojczyku i dolnej części pleców. Pacjent może wykazywać zaburzenia somatyczne i autonomiczne, wskazujące na zaburzenia w funkcjonowaniu układu nerwowego. Pacjent często dręczą nudności, nieustanne bóle głowy, zawroty głowy, bóle pleców. Mogą również pojawić się ukryte kardiologiczne, gastroenterologiczne lub płucne objawy choroby. Na tym etapie następuje aktywna demineralizacja tkanki kostnej i chrzęstnej. Istnieje tendencja do kontuzji.
- Ostatni etap to czwarty. Na tle osteochondrozy i przepukliny pojawiają się nieodwracalne konsekwencje - ruchliwość krążków międzykręgowych jest całkowicie utracona, a tkanka chrzęstna w miejscu długiego przebiegu zapalenia zostaje zastąpiona przez osteofity. Aby je usunąć, wymagana jest operacja.
Aby nie doprowadzić ciała do stanu podobnego do etapu 3 lub 4, lepiej udać się do lekarza przy najmniejszym znaku. Im szybciej choroba zostanie wykryta i rozpocznie się terapia, tym szybciej pacjent powróci do normy i nauczy się żyć z osteochondrozą. Patologicznego procesu destrukcyjnego nie da się całkowicie zatrzymać, ale można go spowolnić, prowadząc zdrowy tryb życia, stosując leki i wykonując codzienną gimnastykę. Im później pacjent zwraca się do lekarza, tym trudniej jest powstrzymać zespół silnego bólu związanego z degeneracją tkanki chrzęstnej.
Czynniki ryzyka i przyczyny choroby
Nie ma dokładnego powodu powodującego destrukcyjne zmiany w kręgosłupie. Ważną rolę w pojawieniu się patologii przypisuje się czynnikowi dziedzicznemu. Udowodniono, że osoby cierpiące na brak aktywności fizycznej częściej mają problemy z grzbietem niż osoby regularnie ćwiczące. Również nadmierna aktywność fizyczna może powodować zniszczenie chrząstki we wczesnym wieku.
Przerzedzenie i zniszczenie krążków międzykręgowych jest ściśle związane z przeciążeniem kręgosłupa. Jeśli mięśnie nie są wystarczająco silne, a plecy poddawane są regularnym przeciążeniom, dochodzi do destrukcji tkanki chrzęstnej.
Jakie przyczyny mogą powodować osteochondrozę:
- Otyłość. Kiedy masz nadwagę, kręgosłup jest mocno obciążony. W rezultacie dochodzi do przedwczesnego zniszczenia tkanki kostnej.
- Obecność anomalii w strukturze kości i chrząstki. Takie problemy pojawiają się nawet w okresie rozwoju wewnątrzmacicznego.
- Wrodzona asymetria szczelin śródstawowych w stawach międzykręgowych typu anomalii tropizmu, przyczyniająca się do wystąpienia procesu zwyrodnieniowo-dystroficznego w kręgosłupie.
- Obecność skurczu mięśni, spondylozy, przewlekle utrzymujących się punktów spustowych i zaburzeń naczyniowych w okolicy klatki piersiowej. Te patologie przyczyniają się również do pojawienia się osteochondrozy okolicy klatki piersiowej.
- Długotrwałe narażenie kręgosłupa na drgania w pozycji siedzącej. Przykładem pracy jest kierowca minibusa lub autobusu.
- Częsty wysiłek fizyczny związany z podnoszeniem ciężarów. Przykładami są praca jako ładowacz lub profesjonalne zajęcia sportowe.
- Palenie i nadużywanie alkoholu. Osoby prowadzące niezdrowy tryb życia są bardziej narażone na brak minerałów w ciele i słabe krążenie, co prowadzi do problemów z plecami.
- Siedzący tryb życia. Przy niewystarczającej aktywności fizycznej dochodzi do przyspieszonego wymywania wapnia, co wiąże się ze słabymi procesami metabolicznymi. W rezultacie kości stają się kruche. Również atrofia tkanki mięśniowej, dzięki której znacznie wzrasta obciążenie kręgosłupa. Rezultatem jest ból, częsty dyskomfort przy minimalnym wysiłku fizycznym.
Dzięki krążkom międzykręgowym zapewniona jest wystarczająca ruchliwość grzbietu. Krążki międzykręgowe pełnią rolę amortyzującą. Wraz z rozwojem osteochondrozy następuje przyspieszony proces demineralizacji, utrata życiowej wilgoci ze stawów. Prowadzi to do dyskomfortu, zmniejszonej ruchomości kręgosłupa.
Czynniki ryzyka osteochondrozy piersi obejmują:
- Zaawansowany wiek. U osób starszych występuje naturalne zwyrodnienie, dlatego po 40 latach choroba jest częściej wykrywana.
- Płeć żeńska. U dziewcząt występują okresy, które przyczyniają się do aktywnego wypłukiwania wapnia z kości – ciąża i menopauza. Bez odpowiedniego wsparcia farmakologicznego schorzenia kręgosłupa są podatne na wystąpienie.
- Obecność zaburzeń hormonalnych, chorób endokrynologicznych. Jeśli pacjent ma cukrzycę lub niewyrównaną niedoczynność tarczycy, zwyrodnienie krążka międzykręgowego może wystąpić w młodym wieku.
- Długotrwałe unieruchomienie. Jeśli pacjent jest chory i musi długo leżeć, w mięśniach zachodzą procesy zanikowe, co powoduje ból pleców.
- Wcześniejsze urazy pleców. Kiedy więzadła i ścięgna są rozciągnięte, wzrasta ryzyko osteochondrozy w odcinku piersiowym.
- Obecność skoliozy. Zła postawa w przyszłości wywołuje poważne problemy z kręgosłupem, w tym osteochondroza i przepuklina.
Diagnostyka osteochondrozy klatki piersiowej
Jeśli pacjent podejrzewa problemy z plecami, konieczna jest konsultacja z terapeutą. Lekarz przeprowadza ogólne badanie pacjenta, pyta o dolegliwości, mierzy ciśnienie krwi. W przypadku podejrzenia problemu neurologicznego pacjent kierowany jest do wąskiego specjalisty – traumatologa, neurologa lub ortopedy.
Na wizycie u specjalisty pytają również o reklamacje, przeprowadzają wstępną diagnozę pacjenta. Na podstawie badania wizualnego zalecany jest zestaw środków diagnostycznych, w tym:
- Radiografia. Za pomocą zdjęcia rentgenowskiego możesz ogólnie ocenić stan układu kostnego. Jeśli pacjent ma przepuklinę lub osteochondrozę, można zauważyć ślady patologii - odległość między krążkami międzykręgowymi zostanie zmniejszona, a czasami w miejscu rzekomej przepukliny można zauważyć ciemnienie. Jeśli wyniki obrazu nie odpowiadają specjalistom, musisz dalej szukać przyczyny bólu i dyskomfortu.
- CT lub MRI. Najdokładniejsze metody diagnostyczne, które pozwalają dokładnie zbadać stan skupienia stanu zapalnego na zdjęciu. Bardziej szczegółowy obraz można zobaczyć na MRI, ale jeśli istnieją przeciwwskazania (obecność rozrusznika serca lub protezy w stawach), zalecana jest tomografia komputerowa. CT to ulepszone zdjęcie rentgenowskie, które pozwala szczegółowo zobaczyć kość, ścięgno i więzadło. Obraz oddaje obraz w postaci trójwymiarowego obrazu, dzięki czemu szczegóły uszkodzeń są wyraźnie widoczne.
- Biochemiczne i ogólne badanie krwi. Analizy te są niezbędne do oceny stanu zdrowia pacjenta. Jeśli zostanie stwierdzony wzrost leukocytów, ESR, oznacza to aktywny proces zapalny w organizmie. Przy aktywnym niszczeniu tkanki kostnej we krwi występuje obniżony poziom wapnia i niedobór cholekalcyferolu (witaminy D3).
- Scyntygrafia kręgosłupa. Metoda badawcza ujawnia aktywne niszczenie tkanki kostnej. Słaba tkanka kostna jest bardzo podatna na kruchość. Metoda ujawni skłonność i oznaki degeneracji.
Aby zdiagnozować chorobę, musisz udać się do doświadczonego specjalisty. Do ostatecznej diagnozy potrzebny jest pełny obraz kliniczny, biorąc pod uwagę kilka laboratoryjnych metod badawczych.
Osteochondroza klatki piersiowej kręgosłupa wymaga różnicowania wraz z następującymi patologiami:
- Spondylopatia dyshormonalna.
- Patologie układu moczowego, w tym kamica moczowa, zapalenie pęcherza moczowego lub odmiedniczkowe zapalenie nerek.
- Choroby układu sercowo-naczyniowego, z wyłączeniem arytmii zatokowej, tachykardii i dusznicy bolesnej.
- Choroby przewodu pokarmowego, w tym przewlekłe zapalenie trzustki, wrzody żołądka i dwunastnicy, zespół jelita drażliwego.
- Wcześniejsze urazy, złamania.
- Guzy w klatce piersiowej, w tym złośliwy przebieg.
- Reumatoidalne zapalenie stawów (określone przez badanie krwi na białko C-reaktywne, test reumatyczny i OB).
- Zapalenie kości i szpiku kręgosłupa.
- Ostry proces zapalny.
- Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.
- Kręgozmyk.
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa piersiowego
Aby spowolnić postęp choroby, potrzebne jest zintegrowane podejście do terapii. Na początkowych etapach pokazana jest tylko terapia zachowawcza, polegająca na stosowaniu leków i fizjoterapeutycznych metod leczenia. W zaawansowanych przypadkach, gdy pacjent ma duże przepukliny i wyraźny stopień zwyrodnienia kości, zalecana jest operacja. Nie stosuj samoleczenia w domu. Środki ludowe nie eliminują osteochondrozy kręgosłupa piersiowego.
W jakich przypadkach wykonywana jest operacja?
Rozpoczęta osteochondroza odcinka piersiowego negatywnie wpływa na jakość życia pacjenta. Jeśli pacjent odczuwa stały dyskomfort, który zakłóca normalne życie, biorąc pod uwagę brak efektu leczenia farmakologicznego, można zaproponować chirurgiczne rozwiązanie problemu.
Bezwzględne wskazania do zabiegu obejmują:
- Brak wrażliwości w pęcherzu i jelitach.
- Jeśli wrażliwość nóg zanika, a pacjent traci zdolność samodzielnego poruszania się.
- Paraliż z powodu silnego przerostu przepukliny.
W innych przypadkach pacjent samodzielnie podejmuje decyzję o usunięciu przepukliny. Jeśli choroba naprawdę powoduje ciężką udrękę, a stan pacjenta nie poprawia się na tle leczenia zachowawczego, lekarze zalecają operację.
Leczenie farmakologiczne osteochondrozy odcinka piersiowego kręgosłupa
W okresie zaostrzenia lekarz prowadzący przepisuje różne leki niezbędne do stosowania w celu złagodzenia procesu zapalnego. Okres ostry charakteryzuje się silnym bólem, który można złagodzić jedynie za pomocą leków. Jeśli zażyje się wystarczającą ilość leków, stan pacjenta się poprawi. Tylko doświadczony specjalista może przepisywać leki, samoleczenie jest niedopuszczalne.
Osteochondroza kręgosłupa piersiowego jest leczona następującymi lekami:
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne, przeciwbólowe lub przeciwbólowe. Leki te mają na celu szybkie złagodzenie bólu pleców związanego z aktywnym procesem zapalnym. Efekt zażywania tabletek lub zastrzyków odczuwalny jest już następnego dnia. Przyjmowaniu jakichkolwiek leków z grupy NLPZ towarzyszą działania niepożądane przy długotrwałym stosowaniu, dlatego eksperci zalecają ograniczenie stosowania leków do minimalnego okresu, nie dłuższego niż 1-2 tygodnie. Środki przeciwbólowe są najbardziej szkodliwe dla błony śluzowej żołądka, powodując gastropatię i stan zapalny. Pacjentom z grupy ryzyka podaje się pewne leki, które mają chronić błonę śluzową przewodu żołądkowo-jelitowego. . Przykładami są inhibitory pompy protonowej, blokery receptora histaminowego H2, środki zobojętniające kwas. Osobom z wrzodami i zapaleniem żołądka lepiej jest unikać stosowania NLPZ lub przyjmowania nowoczesnych analogów o działaniu selektywnym.
- Środki zwiotczające mięśnie. Leki te są bardzo skuteczne w leczeniu spastyczności mięśni. Łagodzi ból związany z napięciem mięśni. Działają na punkty spustowe zlokalizowane w napiętej tkance mięśniowej. Im bardziej osoba się przeciąża, tym wyższa jest ich liczba. Środki zwiotczające dobrze usuwają napięcie w mięśniach, przez co wykazują działanie przeciwbólowe. Musisz brać leki na kursie, średni czas trwania terapii wynosi co najmniej 2-4 tygodnie.
- Witaminy z grupy B. Przypisz B1, B6, B12 w postaci zastrzyków o połączonej kompozycji. W dużych dawkach substancje te działają przeciwbólowo i korzystnie wpływają na układ nerwowy. Leki neurotroficzne są skuteczne w leczeniu bólu związanego ze ściśniętymi korzeniami nerwowymi. Za pomocą żywienia niemożliwe jest uzupełnienie normy tych substancji niezbędnych do uzyskania efektu terapeutycznego, dlatego są one przepisywane w postaci leków. Średnia długość jednego cyklu zastrzyków wynosi 2-3 tygodnie. Następnie, jeśli to konieczne, przechodzą na tablety.
- Maści przeciwzapalne, żele. Jeśli ból jest tolerowany, a ogólnoustrojowe formy NLPZ są przeciwwskazane, przepisywane są leki zewnętrzne. Zaletą środków zewnętrznych jest to, że nie powodują skutków ubocznych. W rzadkich przypadkach mogą pojawić się alergie skórne, ale maść nie spowoduje pogorszenia krwi żołądkowo-jelitowej ani laboratoryjnej. Kolejną zaletą produktów outdoorowych jest możliwość długotrwałego użytkowania. Żele można wcierać do 4 tygodni, po czym robią sobie przerwę. Schemat i czas trwania terapii określa lekarz prowadzący.
- Honoroprotekci. Są to złożone substancje służące do odżywiania tkanki chrzęstnej stawów. Konieczne jest stosowanie leków przez długi kurs, co najmniej sześć miesięcy, po czym robią sobie 2-3 miesięczną przerwę i powtarza się przebieg terapii. W ciągu 2-3 miesięcy stosuje się iniekcyjne formy uwalniania, ponieważ są one lepiej wchłaniane. Następnie przechodzą na leczenie wspomagające, w tym stosowanie tabletek. Ważne jest, aby zrozumieć, że leki nie powstrzymują niszczenia tkanki chrzęstnej. Tworzą jedynie dodatkowe odżywienie, które spowalnia procesy zwyrodnieniowe zachodzące w kościach i stawach.
- Kompleksowe preparaty wapnia i witaminy D3. Udowodniono, że mieszkańcy północnych szerokości geograficznych nie otrzymują wystarczającej ilości witaminy D3, ponieważ w tym regionie przez cały rok aktywność słoneczna jest niska. Aby pozbyć się hipowitaminozy, konieczne jest przyjmowanie suplementów cholekalcyferolu zimą i jesienią na kursach, gdy aktywność słoneczna jest minimalna. Bez tej witaminy przyswajanie wapnia i innych minerałów jest niemożliwe. Z powodu długiego niedoboru wapnia z czasem dochodzi do przerzedzania tkanki kostnej, więc osoba cierpi na osteochondrozę i inne powikłania. Wapń i D3 są lepiej wchłaniane w połączeniu, dlatego przepisywane są złożone preparaty. Dawkę i sposób podawania powinien przepisać lekarz prowadzący.
Jako uzupełnienie leczenia można przepisać homeopatię, leki przeciwskurczowe i złożone multiwitaminy.
Leczenie zachowawcze osteochondrozy piersi
W okresie rekonwalescencji pacjent powinien zwrócić odpowiednią uwagę na rehabilitację. Im ostrożniej pacjent zachowuje zdrowie, tym rzadziej będą występować napady choroby.
Do najskuteczniejszych metod leczenia zachowawczego należą:
- Terapia ruchowa. Przy pomocy ćwiczeń pacjent uczy się prostowania pleców, wzmacnia gorset mięśniowy. Fizjoterapię można wykonywać w każdym wieku, kilka razy w tygodniu. Kompleks dobierany jest indywidualnie, biorąc pod uwagę cechy anatomiczne pacjenta. Rozpocznij wykonanie stopniowo, wydając na początku nie więcej niż 5 minut dziennie. Wraz z poprawą sprawności fizycznej pacjent przez dłuższy czas uczy się wykonywania trudniejszych ćwiczeń.
- Gorset podtrzymujący. Urządzenia anatomiczne służą do wspomagania osłabionych mięśni, jeśli istnieją przeciwwskazania do ich wzmocnienia. Pacjent dobiera bandaż w zależności od wzrostu i rodzaju wizyty. Lekarz prowadzący musi wybrać odpowiedni model. Czas i wzór noszenia ustalany jest indywidualnie. Nie możesz nosić gorsetu przez całą dobę, w przeciwnym razie Twoje mięśnie pleców będą jeszcze słabsze.
- Masaż. W praktyce medycznej masaże są jedną z najpopularniejszych, a jednocześnie skutecznych metod leczenia zachowawczego, w przypadku osteochondrozy okolicy klatki piersiowej u pacjenta. W okresie rekonwalescencji mięśnie potrzebują dodatkowego wsparcia. Jest to przydatne, gdy przepływ krwi chwilowo się poprawia, a nadmiernie rozciągnięte mięśnie są rozluźnione przy użyciu odpowiedniej techniki. Musisz uczestniczyć w sesjach specjalistycznych kilka razy w roku na kursach.
- Fizjoterapia. Procedury fizjoterapeutyczne są szeroko rozpowszechnione w praktyce urazowej, ortopedycznej i neurologicznej. Za pomocą procedur poprawia się miejscowy przepływ krwi, leki ogólnoustrojowe są stosowane zewnętrznie, a aparat działa na uszkodzone tkanki. W rezultacie mięśnie zostają rozgrzane, a przewlekły proces zapalny w dotkniętym obszarze zostaje wyeliminowany. Przykłady procedur medycznych - magnetoterapia, terapia falą uderzeniową, elektroforeza.
Rzadziej zaleca się terapię manualną i akupunkturę.
Osteochondroza okolicy klatki piersiowej jest poważną chorobą, jeśli zostanie rozpoczęta. Aby zapobiec ostremu postępowi choroby, konieczne jest kompleksowe leczenie patologii.