Ból pleców lub dolnej części pleców to najczęstsza dolegliwość pacjentów w praktyce lekarskiej. Zajmują drugie miejsce (po chorobach układu oddechowego) pod względem częstości zgłoszeń do lekarza. Istnieje wiele chorób, które prowadzą do bólu. Ale najczęstszą przyczyną jest osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego, której objawy i leczenie rozważymy w tym materiale.
Stosunkowo niedawno medycyna traktowała ten stan jako związane z wiekiem zmiany w kręgosłupie, które wiązały się z procesami naturalnego starzenia się organizmu.
Obecnie osteochondroza lędźwiowa jest uważana za dość poważną chorobę, która występuje u osób w każdym wieku. Obecnie zachorowalność ma stałą tendencję do odmładzania, coraz częściej chorobę rozpoznaje się u osób poniżej 30. roku życia.
Przyczyny wystąpienia
Przyczyna rozwoju osteochondrozy lędźwiowej nie została jeszcze ustalona. Ale w obliczu tej patologii dość często można założyć, kto jest bardziej podatny na chorobę, jest zagrożony.
Czynniki predysponujące:
- Pasywny styl życia. Obejmuje to osoby prowadzące głównie siedzący tryb życia. W pozycji siedzącej mięśnie gorsetu rozluźniają się, co zwiększa obciążenie kręgosłupa lędźwiowego.
- Hormonalne zaburzenia metaboliczne i choroby endokrynologiczne mogą niekorzystnie wpływać na metabolizm w tkankach kręgosłupa i przyczyniać się do rozwoju osteochondrozy.
- Różne wrodzone i nabyte wady budowy układu mięśniowo-szkieletowego - skrzywienie nóg i kręgosłupa, płaskostopie.
- Obecność ciągłego dużego wysiłku fizycznego na kręgosłup, w szczególności podnoszenia ciężkich przedmiotów. W tym przypadku możemy mówić o chorobie zawodowej takich kategorii jak ciężarowcy i osoby, których obowiązki zawodowe wiążą się z ciągłym podnoszeniem ciężkich przedmiotów.
- Ciągła niezdrowa dieta i codzienna rutyna, regularny stres, niewystarczająca ilość snu, zaburzenia metaboliczne.
Punkty wymienione powyżej są najczęstszymi czynnikami, które tworzą przesłanki do rozwoju choroby.
Stopnie osteochondrozy lędźwiowej
Objawy choroby zależą od stopnia rozwoju patologii.
Istnieją cztery stopnie osteochondrozy:
- Okres zmian i ruchu jądra miażdżystego w krążku. Ból pojawia się na skutek podrażnienia zakończeń nerwowych zlokalizowanych w pierścieniu włóknistym i więzadłach podłużnych. Pacjent odczuwa miejscowy dyskomfort w tej części kręgosłupa, w której znajduje się dotknięty dysk: ostry ból lub lumbago w dolnej części pleców (lumbago), tępy ból o charakterze stałym (lumbodynia).
- Okres niszczenia pierścienia włóknistego. Charakteryzuje się pojawieniem się niestabilności i zwiększeniem ruchomości kręgów, co powoduje długotrwałe i utrzymujące się napięcie mięśni. Pacjent odczuwa takie objawy jak ciągłe zmęczenie mięśni dolnej części pleców, dyskomfort,
- Okres pęknięcia pierścienia włóknistego i wyjścia jądra miażdżystego poza jego granice z utworzeniem przepukliny dysku. Obserwuje się tzw. Zespoły korzeniowe, które wiążą się z uciskiem korzeni nerwowych przez opuszczone fragmenty.
- Kręgosłup jest poważnie zdeformowany. Funkcje motoryczne człowieka są trudne. Główną kwestią, którą należy się zająć, jest niepełnosprawność pacjenta. Należy jednak podkreślić, że na tym etapie choroby praktycznie nie ma bólu. Ale to nie jest sygnał do zawieszenia choroby, wręcz przeciwnie.
- Występuje patologiczna proliferacja tkanki kostnej, która dodatkowo pogarsza stan.
Sposób leczenia osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego będzie bezpośrednio zależał od stopnia uszkodzenia; w tym celu stosuje się leki, bez leków i chirurgiczne metody ekspozycji.
Objawy osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
Kiedy pojawia się osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego, głównym objawem jest ból. Charakter odczuć bólowych, miejsce pochodzenia i kierunek propagacji zależą od tego, które receptory odczuwają podrażnienie, to znaczy od tego, jak duże są zmiany w krążku i otaczających tkankach, występuje wypukłość lub już przepuklina, w którym kierunku uformował się wypukłość i tak dalej.
Wymieńmy główne objawy osteochondrozy lędźwiowej:
- Ból kręgosłupa lędźwiowego, bóle natury, nasilone nagłymi ruchami, zmianą pozycji ciała, długotrwałym przebywaniem w jednej pozycji. Zmniejszenie bólu występuje podczas przyjmowania pozycji poziomej;
- Wraz z bólem kręgosłupa lędźwiowego osteochondroza może powodować uczucie osłabienia dolnej części tułowia i nóg, a także utratę odruchów ścięgnistych kończyn dolnych;
- Krzywizna kręgosłupa lędźwiowego jest powszechna. W zależności od miejsca, w którym obserwuje się skrzywienie, wyróżniamy skoliozę (skrzywienie kręgosłupa w prawo lub w lewo), lordozę (zgięcie do przodu) oraz kifozę (wygładzenie zgięcia lędźwiowego);
- Jeśli osteochondroza doprowadziła do zaciśnięcia i dysfunkcji rdzenia kręgowego, pacjent może mieć niekontrolowany mocz i stolec.
Dodatkowe funkcje:
- chłód skóry i drętwienie w okolicy lędźwiowej, pośladków;
- suchość, łuszczenie się, zasinienie skóry dolnej części pleców i pośladków;
- naruszenie pocenia się w pośladkach;
- zaburzenia oddawania moczu;
- zaburzenia erekcji.
Te objawy wskazują na początek choroby i wymagają interwencji medycznej. Leczenie osteochondrozy można przeprowadzić w szpitalu iw domu.
Diagnostyka
Diagnoza osteochondrozy polega na zastosowaniu różnych metod, przede wszystkim palpacji kręgosłupa lędźwiowego.
W celu potwierdzenia diagnozy pacjent jest wysyłany na badanie przy użyciu sprzętu diagnostycznego:
- Radiografia pomaga ocenić stan kręgosłupa i każdego kręgu oddzielnie. Pośrednio ocenia się również integralność krążków międzykręgowych i kanału kręgowego.
- Za pomocą tomografii określa się stopień uszkodzenia zakończeń nerwowych i wyściółki rdzenia kręgowego. A także oceń stan krążków międzykręgowych.
- MRI - służy do postawienia ostatecznej diagnozy.
Prawidłowa diagnoza pomoże zrozumieć, jak leczyć osteochondrozę lędźwiową oraz jakie leki i procedury będą do tego potrzebne.
Komplikacje
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego może powodować wypukłości i przepukliny z powodu znacznych obciążeń tego kręgosłupa. To właśnie te komplikacje rozwijają się bardzo szybko, dlatego bardzo ważne jest, aby je leczyć w odpowiednim czasie.
Ponadto osteochondroza może być skomplikowana:
- zapalenie nerwu kulszowego;
- spondyloartroza;
- przepuklina Schmorla;
- osteofitoza, spondyloza;
- zwężenie kanału kręgowego z uciskiem i dysfunkcją rdzenia kręgowego;
- ucisk ogona końskiego z dysfunkcją narządów miednicy;
- lame;
- niedowład kończyn dolnych.
Możliwe jest zapobieganie postępowi powikłań dzięki szybkiej diagnozie i kompleksowemu leczeniu.
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
W przypadku rozpoznania osteochondrozy lędźwiowej leczenie wymaga rozległej, kompleksowej terapii, która obejmuje:
- umiarkowana aktywność fizyczna;
- stosowanie leków;
- trakcja kręgosłupa;
- terapia manualna;
- fizjoterapia; Masaż
- .
Schemat leczenia osteochondrozy ma na celu:
- eliminacja procesu zapalnego;
- zmniejszenie bólu w okolicy lędźwiowo-krzyżowej;
- wzmocnienie mięśni w okolicy lędźwiowej, pośladków, nóg;
- eliminacja patologicznego napięcia mięśni;
- poprawiające funkcjonowanie narządów miednicy;
- regulacja krążenia krwi i procesów metabolicznych w dotkniętym obszarze;
- przywrócenie normalnego zakresu ruchu w dolnej części pleców i zwiększenie wrażliwości kończyn dolnych.
Interwencja chirurgiczna jest stosowana tylko w kilku przypadkach.
Leki
Takie leczenie osteochondrozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa obejmuje przyjmowanie tabletek, zastrzyków i leków zewnętrznych (maści i żeli). Leki stosowane w walce z tą chorobą łagodzą ból i zatrzymują stan zapalny.
W zależności od objawów lekarz może przepisać różne tabletki na osteochondrozę dolnej części pleców:
- leki przeciwbólowe (leki przeciwbólowe);
- niesteroidowe leki przeciwzapalne;
- leki zwiotczające mięśnie, w celu złagodzenia skurczu mięśni spowodowanego bólem;
- chondroprotektory, które przywracają tkankę chrzęstną;
- kortykosteroidy (przepisane, jeśli zawiodły wszystkie inne metody leczenia);
- preparaty witaminowe.
Bardzo często w leczeniu osteochondrozy przepisywane są tabletki uspokajające układ nerwowy, a także leki przeciwdepresyjne zwalczające stresujące sytuacje i depresję.
Fizjoterapia osteochondrozy lędźwiowej
Z reguły same leki nie wystarczają do leczenia osteochondrozy. Zabiegi fizjoterapeutyczne służą do eliminacji bólu, łagodzenia skurczów mięśni oraz stymulowania procesów metabolicznych i regeneracyjnych:
- amplipulse;
- fonoforeza;
- prądy diadynamiczne;
- darsonwalizacja;
- terapia rezonansem magnetycznym;
- laseroterapia.
Masaż jest zalecany po ustąpieniu głównego objawu bólu lub podczas remisji w przewlekłej patologii. Służy do rozluźnienia napiętych mięśni. Bardzo często połączona z rozgrzewającymi zabiegami lub wizytą w saunie. Pomoże to zwiększyć działanie relaksujące na tkankę mięśniową i pobudzi krążenie krwi.
Terapia manualna, która jest prowadzona wyłącznie przez specjalistę w tej dziedzinie leczenia, zwiększa krążenie krwi w rdzeniu kręgowym, zastępuje przemieszczone dyski kręgosłupa.
Gimnastyka wyrównawcza
Cały zakres ćwiczeń fizycznych stosowanych w diagnostyce osteochondrozy lędźwiowej powinien pomóc zwiększyć ruchomość kręgosłupa lędźwiowego.
Gimnastyka wyrównawcza nie będzie skuteczna, jeśli ćwiczenia będą wykonywane od czasu do czasu. Główną zasadą terapii ruchowej jest regularność. Stała realizacja określonego zestawu ćwiczeń pomoże wyeliminować destrukcyjne procesy w stawach międzykręgowych.
Chirurgia
Zwykle lekarz zleca operację tylko w przypadku wystąpienia poważnych komplikacji. Na przykład przepuklina międzykręgowa. Najczęstszym rodzajem operacji jest usunięcie uszkodzonego krążka (discektomia).
Ta operacja jest uważana w tym przypadku za najbardziej produktywną metodę, ale jednocześnie jest zalecana tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie przynoszą rezultatów w ciągu sześciu miesięcy. Ponadto szeroko rozpowszechniona jest metoda mikrochirurgicznego i endoskopowego leczenia kręgosłupa.